.jpg)
Yine düştün aklıma.. Ne zaman böyle olsam, devasa bir kartal kanat çırpıyor sanki başımda. Kocaman oluyor yüreğim. Sıcak, sımsıcak bir rüzgar üflüyor kanatları, bedenime.
Gözlerimi kapatıyorum… Mis gibi toprak kokusu yayılıyor her yana. Bir dudak izi arıyorum yanağımda. Bulamıyorum. Birlikte geçirdiğimiz en son bayramın üzerinden, yüzyıllar geçmiş. Biz sadece bayramlarda öpebilirdik birbirimizi.
Şimdi anlıyorum; küçücük bir öpücük anısı, kocaman bir mirasmış bir çocuğun geleceğinde. Hiç sesim çıkmıyor oğluma. Öpüyor canımı yakarcasına. Özgürce dokunurken, ılık ılık akıtıyor tüm sevgisini annesine.
Evet, ben anne oldum baba. Küçük, yaramaz, laf anlamaz, haylaz kızın; BEN.
Büyüdükçe anladım seni… Hoyrat, batasıca töreleri. Bizleri öpmek yerine, gizlice uyurken seyretmelerini.
Senden öğrendim eğilmemeyi… Öğütlerin değil, sendin örneğim. Yok, bütün çocukların gözündeki; “en güçlü benim babam” duygusu değil benimkisi. Ben olmam, ağzımdan çıkan her sözcüğe iyisiyle, kötüsüyle sahip çıkmam senin eserin.
Bir kez yenikliğini izledim. O illet hastalık sona götürürken seni, inlemelerine söz dinletemedin belki; ama ben gözünü gözledim. Akmadı göz yaşların. Bıraksaydın belki de… Bırakmadın.
Ne zaman aklıma düşsen, açılıyor göz yaşı çeşmelerim...
Biliyor musun? Dökülen her damla, yıkıyor geçmişimi, geleceğimi.Ya beynimin alevi.. Hangi saklı körükten alıyor rüzgarını...
ÖZLEM HEDEFSİZ BİR OKMUŞ BABAM
Gözlerimi kapatıyorum… Mis gibi toprak kokusu yayılıyor her yana. Bir dudak izi arıyorum yanağımda. Bulamıyorum. Birlikte geçirdiğimiz en son bayramın üzerinden, yüzyıllar geçmiş. Biz sadece bayramlarda öpebilirdik birbirimizi.
Şimdi anlıyorum; küçücük bir öpücük anısı, kocaman bir mirasmış bir çocuğun geleceğinde. Hiç sesim çıkmıyor oğluma. Öpüyor canımı yakarcasına. Özgürce dokunurken, ılık ılık akıtıyor tüm sevgisini annesine.
Evet, ben anne oldum baba. Küçük, yaramaz, laf anlamaz, haylaz kızın; BEN.
Büyüdükçe anladım seni… Hoyrat, batasıca töreleri. Bizleri öpmek yerine, gizlice uyurken seyretmelerini.
Senden öğrendim eğilmemeyi… Öğütlerin değil, sendin örneğim. Yok, bütün çocukların gözündeki; “en güçlü benim babam” duygusu değil benimkisi. Ben olmam, ağzımdan çıkan her sözcüğe iyisiyle, kötüsüyle sahip çıkmam senin eserin.
Bir kez yenikliğini izledim. O illet hastalık sona götürürken seni, inlemelerine söz dinletemedin belki; ama ben gözünü gözledim. Akmadı göz yaşların. Bıraksaydın belki de… Bırakmadın.
Ne zaman aklıma düşsen, açılıyor göz yaşı çeşmelerim...
Biliyor musun? Dökülen her damla, yıkıyor geçmişimi, geleceğimi.Ya beynimin alevi.. Hangi saklı körükten alıyor rüzgarını...
ÖZLEM HEDEFSİZ BİR OKMUŞ BABAM
Kaynak:Slaytyerim
Babalar Günü için Özel Slaytlar:
Slaytyerim
Yorumlar