merhaba

bir kaç gün önce kendi isteğimle burada yazar olmayı rica ettim sevgili arkadaşımdan. o da sağolsun, kırmadı beni. aklımda birçok şey vardı buraya yazmaya başlamadan önce. ama yazarlığı aldıktan sonra heyecandan mıdır, ilerleyen yaşın vermiş olduğu unutkanlıktan mıdır bilinmez ama, hepsi tek tek uçtu gitti. ilk yazımı sevgili arkadaşıma yazmak istiyorum. belki de bu dünyada herşeyin bir sebebi varsa, unutmamın da sebebi bu yazının yazılması gerektiğindendir:))

yüzünü bile görmediğiniz bir insanı ne kadar sevebilir, ne kadar önemseyebilirsiniz hayatınızda? ya da hayatınızın bir parçası olarak kabul edebilirsiniz? sadece bir kaç ay önce, sevgili calculus'un sitesinde tanıdım kendisini, peşinden de neslihan'ı. bu arada her ne kadar ikiziz deseler de ben gülnaz'ı da burada değinmeden geçmek istemiyorum. benim gözümde onlar üçüz.:))

nerede kalmıştım? bir anda hayatıma giren bu insanlar, hayatımın bir parçası, bazı zamanlar günümü en çok paylaştığım kişiler oldu zamanla. hepsini çok sevdim, hepsini olmayan kız kardeşim gibi benimsedim. eşlerimizin meslektaş olmasından mıdır sebebi bilemem ama mehbup'la çok iyi anlaştım. belki de birbirimizi anlamamızın, sorunlarımızın, mutluluklarımızın sadeliği ve birbirine benzerliğinin en büyük sebebi buydu. birçok il gezdik, birçok arkadaş edindik ama kader bizi burada karşı karşıya getirdi. her zaman derdim ki internetten ne kadar arkadaşlık kurulabilir. ne kadar samimiyet sağlanabilir? ama oluyormuş. canım sıkkın olduğunda, ya da mutluluktan yerimde duramadığımda, msn'i açtığımda biliyorum ki birileri mutlaka var paylaşabilmek için. bir "smiley" yetiyor o anki ruh halimizi anlatmaya. yasemin arkadaşım ile yüzyüze konuşup, tanışabilme şansını yakaladım. inşallah bu fırsatı ankara tayfası ile de yakalarım bir gün:)

iyi ki varsınız, iyi ki hayatımdasınız. hepinizi seviyorum, takdir ediyorum. ama hepsinden önce saygı duyuyorum.